-هری پاترو دیدی؟
- نه. من از این جور فیلما خوشم نمیاد.
-چجور فیلما؟
-تخیلی اینا.
و سپس رویش را برمیگرداند و میزند شبکه یک و احضار را میبیند!
-احضارو میبینی؟
-نه
-چرا؟!
-از فیلم های تخیلی خوشم نمیاد!
حالا اصلا احضار هیچ؛ میخواهم زنده بمانم، دراکولا، همین سریال ماه رمضان کانال سه که اسمش یادم نمی آید و و و، این ها از نظر من تخیلی اند و نه هری پاتر.
البته که تخیل یک قدرت است، حتی یک موهبت، که خیلی ها از آن بهره مند نمیشوند. اما در این جا معنای واقعی آن، که از نظر من مدح محسوب میشود، منظور نیست. منظور آن معنای منفی ای است که دوستان خردمند! و رئال پسند از آن حرف میزنند!!
فیلم تخیلی یعنی فیلمی که رفتار افراد هیچ قانون خاصی نداشته باشد. هیچ حساب و کتابی نداشته باشد. آآ یادم آمد، مثل این فیلمی که اخیرا شبکه دو پخش میکرد. شما تصور کن طرف یک عمر به نوه هایش میگفت الا و بلا شما باید با هم ازدواج کنید، یکهو در قسمت آخر متحول شد و اجازه داد که با کسی که میخواهند ازدواج کنند:|||.
تخیلی یعنی میخواهم زنده بمانم که مثلا در دهه شصت است اما مدل مو، آرایش و سر و وضع زن هایش برای ۱۴۰۰ به بعد است و روی میز شایگانشان(فامیلی یکی از شخصیت ها) چراغ مطالعه ی تازه به بازار آمده ی ایکیا:))
از شخصیت دین و مصب دارش - حتی به ظاهر- و ارایش مضحک و غلیظش و... هم که نگویم.
فیلم تخیلی یعنی فیلمی که ادعای رئال بودن دارد اما نه شخصیت ها، نه داستان و نه هیچ چیز رابطه علی معلولی درستی ندارد.
ژانر فانتزی ادعای رئال بودن ندارد، دنیای خودش را ساخته، اما به قوانین دنیای خودش وفادار است. اگر بر پایه ی جادوست، جادویش قوانین دارد. با همه ی میزان تخیلی که دارد هیچ جا چرای تو را بی پاسخ نمیگذارد.آدم ها و حتی موجودات دیگر رفتارشان اساس دارد. منظورم از اساس، منطقی بودن نیست. منظورم این است که اگر کسی احساسی عمل میکند، یکهو بخاطر در حنا ماندن دست نویسنده، بی دلیل، عاقل و منطقی نمیشود!
و تو در اخر میتوانی ادعای کنی که شخصیت ها را میشناسی. میتوانی حداقل توصیفشان کنی و بگویی فلانی فلان اخلاق را دارد، فلان شخصیت را دارد.
ژانر علمی تخیلی هم مثل ژانر فانتزی، تازه بعضا قوی تر است. چرا که بسیاری از آن ها پایه های علمی و فیزیکی و... جدی ای هم دارند.
خلاصه که من با افتخار طرفدار ژانر علمی تخیلی ام و شیفته و شیدا و غرق در هری پاتر.
و شما دوستان عزیز رئال‌بین، حداقل برای طاقچه بالا گذاشتن، دلایل معقول تری بیاورید نه اینکه بگویید "من تخیلی بین نیستم"! چرا که شما فیلم ها و سریال هایی را میبینید که مرز های تخیل( حیف این واژه ی عزیز) را جابجا کرده اند.
*سریال هایی که نام بردم و مایه خجالت‌اند را به این واسطه دیده ام که در خانه عزیزترین هایی را داریم که طرفدار این سریال های متعفن اند و بگذریم که دیدنشان در کانون گرم خانواده چه زجر بی پایانی ست، اما اقلا به درد کامل کردن این نوشته خوردند.
