عین صاد ( علی صفایی حائری) یکی از جذاب ترین شخصیت های دینی هست که میشناسم. شناخت عمیق او از دین و حتی تسلط و مطالعه‌ش نسبت به مباحثی مثل هرمنوتیک، اگزیستانسیال و.. که امروزه هم برای تحصیل کرده ها و اساتید کماکان نوظهور هست، برایم تحسین برانگیز و البته رشک برانگیز است و البته شناخت او نسبت به این مسائل در حالیست که در دهه ۷۰ فوت کرده.
اخیرا کتاب اخبات را خواندم. مثل باقی کتاب های او عمیق، ناب و بسیار دقیق بود. با ادبیات و نثر دلچسبی که مختص به خود اوست. و جالب است که مطالب وی در عین ناب بودن، کاملا متکی به قرآن، حدیث، ادعیه و متون دینی کاملا معتبر است.
به عنوان مثال، همین عنوان غریب کتاب-اخبات- یک تعبیر دینی و بسیار کلیدی ست که اغلب ما حتی به گوشمان هم نخورده است.
کتاب هرچند ۱۱۰ صفحه بیشتر نیست، اما پس از به اتمام رساندنش، به وضوح لمس میکنید که دایره فهمتان از دین گسترده تر شده است و دریچه و دیدگاه جدیدی در فهم دینی را برایتان به وجود می آورد.
و از آن جا که مطالب کتاب برداشتی از سخنرانی عین صاد در سه شب از شب های قدر است، این روزها بهترین زمان خواندن آن است.
من اساسا میانه ی خوبی با کتاب هایی که پیاده سازی یک سخنرانی اند ندارم. تکرار های زیاد، کند بودن و ادبیات خاص این کتاب ها، که البته همگی اقتضای سخنرانی و مناسب برای فضای منبر است و به عکس، نامناسب برای کتاب؛ من را در خواندن خسته می‌کند. اما این کتاب ابدا اینطور نیست. تکرار بیهوده ندارد و بسیار پیش رونده است.
شخصا احساس میکنم از این به بعد چند وقت یکبار باید دوباره مرورش کنم تا رقیق شوم و روحم جان بگیرد :)
